
Η Δέσποινα Καβύρη είναι από εκείνους τους ανθρώπους που δεν αρκούνται στο να παρατηρούν τον κόσμο — τον αλλάζουν, κομμάτι-κομμάτι, με πίστη στη δύναμη της επικοινωνίας, της τέχνης και της ανθρώπινης σύνδεσης. Με περισσότερα από 15 χρόνια πορείας στον χώρο της επικοινωνίας, του πολιτισμού και της κοινωνικής δράσης, επιλέγει να δουλεύει πάνω σε ιδέες που εμπνέουν, που ανοίγουν διαλόγους και δίνουν φωνή σε όσους δεν έχουν βήμα. Μέσα από το DK & LOUD Podcast δίνει μικρόφωνο σε ανθρώπους που χτίζουν το μέλλον με θάρρος και αλήθεια, ενώ με την πρωτοβουλία της για την εφαρμογή OLGA απέδειξε πως η τεχνολογία μπορεί να γίνει εργαλείο προστασίας και ελπίδας. Η ίδια πιστεύει πως η αλλαγή δεν είναι θεωρία, αλλά στάση ζωής — και μας καλεί να τη ζήσουμε με περισσότερη ενσυναίσθηση, πίστη και δράση.
Δέσποινα, θέλεις να μας πεις με λίγα λόγια ποια είσαι, τι κάνεις σήμερα και πώς θα σύστηνες τον εαυτό σου σε κάποιον που σε γνωρίζει πρώτη φορά;
Από μικρή ήμουν δημιουργική φύση — πάντα κάτι έγραφα, ζωγράφιζα ή σκηνοθετούσα στο μυαλό μου παραστάσεις που έκανα πραγματικότητα με κούκλες ή με παιδικές ομάδες συνομηλίκων. Η ανάγκη για έκφραση, δημιουργία και επικοινωνία με ακολουθεί μέχρι σήμερα και, νομίζω, με χαρακτηρίζει
απόλυτα. Είμαι η Δέσποινα Καβύρη, επικοινωνιολόγος, δημιουργός περιεχομένου και σκηνοθέτης, με πορεία 15 χρόνων στον χώρο της επικοινωνίας, των δημοσίων σχέσεων, του πολιτισμού και της κοινωνικής δράσης. Αγαπώ να δουλεύω πάνω σε ουσιαστικές ιδέες που εμπνέουν, που δίνουν φωνή σε φωτεινούς ανθρώπους και σε όσους δεν έχουν βήμα, και που ανοίγουν διαλόγους για όσα αξίζει να αλλάξουν
προς έναν καλύτερο κόσμο. Η προσφορά για μένα είναι στο επίκεντρο της δουλειάς μου. Είτε μέσα από μια καμπάνια, μια ταινία, μια εκδήλωση, ένα podcast ή ακόμη και ένα κείμενο, θέλω κάθε project να αφήνει πίσω του ένα μικρό ίχνος φωτός.
Σήμερα εργάζομαι στον χώρο της επικοινωνίας, των δημοσίων σχέσεων και του marketing, ενώ παράλληλα δημιουργώ projects που δίνουν χώρο σε καθαρές, χαρισματικές φωνές γύρω από τη συμπερίληψη, την ενδυνάμωση και την κοινωνική αλλαγή. Αν έπρεπε να συστηθώ με μία φράση, θα έλεγα πως είμαι ένας άνθρωπος που θέλει να ενώνει την τέχνη με την επικοινωνία και την προσφορά, και να δίνει νόημα στη δράση μέσα από τη δημιουργία.
Με το DK & LOUD Podcast δίνεις βήμα σε ανθρώπους που χτίζουν το μέλλον τους τώρα, με θάρρος και αλήθεια. Τι σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις αυτό το project και τι ιστορίες ελπίζεις να φτάσουν στ’ αυτιά μας μέσα από αυτό;
Το DK & LOUD Podcast γεννήθηκε από μια επίμονη σκέψη που με ακολουθούσε καιρό: Υπάρχει άραγε κοινός κώδικας που συνδέει τους ανθρώπους που αλλάζουν τον κόσμο; Ζούμε σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε από αρνητικές ειδήσεις και μας λείπουν τα θετικά παραδείγματα, τα οποία υπάρχουν και νιώθω πως τα χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Και αν λάβουμε υπόψη μας τη νέα, ψηφιακή πραγματικότητα, όπου πολλές φορές ό,τι δε φαίνεται είναι σαν να μην υπάρχει, αυτή η ανάγκη γίνεται ακόμη πιο επιτακτική. Ήθελα λοιπόν να βρω, να
γνωρίσω και να μοιραστώ αυτές τις φωνές∙ τις ιστορίες των ανθρώπων που χτίζουν ένα καλύτερο αύριο σήμερα. Από αυτή την ανάγκη προέκυψε η ιδέα να δημιουργήσουμε το DK & LOUD Podcast με σκοπό να δώσουμε χώρο και μικρόφωνο σε αυτούς τους ανθρώπους που συνεχίζουν να εμπνέουν, να
προσφέρουν και να δημιουργούν συνθήκες για έναν καλύτερο κόσμο, ακόμη κι αν συχνά δεν φαίνονται. Η σειρά έγινε πραγματικότητα σε συνεργασία και με τη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Μάνου και την υποστήριξη του Οργανισμού LOUD Art & Inclusion. Κάθε επεισόδιο θέλουμε να είναι ένα κάλεσμα σε δράση και ελπίδα. Μια υπενθύμιση πως υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που δημιουργούν συνθήκες για ένα καλύτερο μέλλον. Και ίσως, μέσα από τις δικές τους ιστορίες, θυμηθούμε όλοι ότι η αλλαγή είναι στάση ζωής και όχι θεωρία.
/>
Με την εφαρμογή OLGA δίνεται σε γυναίκες που βιώνουν βία η δυνατότητα να ζητήσουν βοήθεια ανώνυμα. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και από όσα έχεις δει μέχρι τώρα, ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρες από αυτές τις γυναίκες;
Η ιδέα για την εφαρμογή OLGA γεννήθηκε από μια προσωπική ανάγκη να βρεθεί ένας άμεσος και ασφαλής τρόπος επικοινωνίας για γυναίκες που βιώνουν έμφυλη βία και χρειάζονται βοήθεια. Πιστεύω ότι σαν κοινωνία δεν έχουμε προσεγγίσει το θέμα όπως θα έπρεπε και δεν έχουμε προσφέρει επαρκής λύσεις. Για την ακρίβεια είμαστε πολύ μακριά από αυτό. Όλοι έχουμε ευθύνη τη στιγμή που
θρηνούμε τόσα θύματα. Την περίοδο που εργαζόμουν στον Οργανισμό Πράξη Αγάπης ως Διευθύντρια Επικοινωνίας, δεχόμασταν κλήσεις και μηνύματα από γυναίκες που ήθελαν να μιλήσουν αλλά φοβούνταν να κάνουν
το βήμα. Η Όλγα Δημητρακοπούλου ήταν ωφελούμενη του Οργανισμού, η οποία έπειτα από ξυλοδαρμό, έδωσε μεγάλη μάχη για τη ζωή της αλλά τελικά την έχασε. Λίγους μήνες μετά γεννήθηκε η ιδέα μιας εφαρμογής που θα επέτρεπε σε όλες τις γυναίκες να ζητούν στήριξη διακριτικά, ανώνυμα, δωρεάν και άμεσα. Η εφαρμογή πήρε το όνομά της από την Όλγα ως ένας φόρος τιμής – όχι μόνο σε
εκείνη, αλλά σε όλες τις γυναίκες που υποφέρουν σιωπηλά, που διστάζουν, που αγωνίζονται ή που ψάχνουν να βρουν το θάρρος να μιλήσουν. Αν και η εφαρμογή σήμερα δεν είναι ενεργή, ο αντίκτυπός της παραμένει και ευελπιστούμε ότι θα λειτουργήσει ξανά. Το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από αυτές τις γυναίκες ότι η δύναμη δεν είναι η απουσία φόβου. Eίναι η απόφαση να συνεχίσεις παρά τον φόβο. Οι γυναίκες αυτές μου έμαθαν τι σημαίνει αντοχή, αξιοπρέπεια και πίστη στη ζωή, ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν εναντίον σου.
Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα σήμερα οι γυναίκες έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στον χώρο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και του πολιτισμού; Ή εξακολουθούμε να έχουμε δρόμο μπροστά μας;
Έχουν γίνει σίγουρα σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια. Πολλά από αυτά ξεκίνησαν μέσα από κινήματα, φωνές και καλλιτεχνικές δράσεις που τόλμησαν να αμφισβητήσουν και να μιλήσουν ανοιχτά για την ισότητα, τη βία και τη διαφορετικότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πολιτισμός υπήρξε πάντα το σημείο G – αν μου επιτρέπεις – το σημείο όπου η αλλαγή γεννιέται, αλλά και εκεί όπου συχνά
δοκιμάζονται τα όρια της ελευθερίας. Πιστεύω πως βρισκόμαστε σε μια στιγμή μετάβασης. Οι γυναίκες διεκδικούμε τον χώρο μας με ακόμη περισσότερο θάρρος, ουσία και συνέπεια – κάποιες φορές ίσως και με υπερβολικό πάθος. Καταφέραμε
να αποτελούμε σε μεγάλο βαθμό, κινητήριες δυνάμεις της κοινωνίας, του πολιτισμού και της επιχειρηματικότητας. Ωστόσο, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας καθώς η ισότητα είναι θέμα ευθύνης, ατομικής και συλλογικής, όχι θέμα φύλλου. Και απαιτεί συλλογική προσπάθεια από όλους τους ανθρώπους, όλων των φύλων. Η πραγματική αλλαγή θα έρθει όταν συνειδητοποιήσουμε πως ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος μόνο όταν μας χωράει όλους.
Αν μπορούσες να «σπάσεις» ένα κοινωνικό καλούπι που μας περιορίζει ως γυναίκες, ποιο θα ήταν αυτό; Και τι όραμα έχεις για την επόμενη γενιά;
Θα ήταν εκείνο που θέλει τις γυναίκες να χωρούν σε συγκεκριμένους ρόλους – να είναι “όπως πρέπει”, να μιλούν “όταν πρέπει”, να μην ενοχλούν, να μη θυμώνουν, να μη διεκδικούν. Αυτό το καλούπι της υπερπροσαρμογής μας κρατά εγκλωβισμένες σε ρόλους που δεν επιλέξαμε και συχνά μας κάνει να ζητάμε συγγνώμη απλώς για το ότι υπάρχουμε ή μας αποκλείει. Θα ήθελα οι γυναίκες να νιώθουν ότι μπορούν να είναι όπως θέλουν, τρυφερές, σκληρές, ήρεμες, φλογερές, δυνατές, ευάλωτες – χωρίς να χρειάζεται να απολογούνται για καμία από αυτές τις εκφάνσεις. Όραμά μου για την επόμενη γενιά είναι να μεγαλώσει ελεύθερη, με περισσότερη ενσυναίσθηση, σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες και συνειδητότητα. Να μεγαλώσουν παιδιά που δε θα μπαίνουν σε κουτάκια φύλου, ταυτότητας ή ρόλου, αλλά θα συνυπάρχουν ισότιμα, με πίστη στη συνεργασία και στην ουσιαστική ανθρώπινη σύνδεση. Κι αν κάτι εύχομαι για το μέλλον, είναι αυτό: να μη φοβάται κανείς τη φωνή του – ούτε τη σιωπή του.
Και κάτι τελευταίο: τι συμβουλή θα έδινες σε ένα κορίτσι που θέλει να κυνηγήσει τα όνειρά του, αλλά φοβάται ότι δε θα τα καταφέρει;
Επειδή δεν πιστεύω ιδιαίτερα στις «συμβουλές» – και γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν τις ακούει στ’ αλήθεια – θα σου πω τι θα έλεγα στη μικρή Δέσποινα.
Να μη φοβηθεί να είναι όπως πραγματικά είναι. Να μην περιμένει την έγκριση κανενός για να τολμήσει, να εκφραστεί, να δημιουργήσει. Να θυμάται πως ακόμη κι αν ο φόβος δε φεύγει, δεν έχει τη δύναμη να σταματήσει μια γυναίκα που
επιστρέφει ξανά και ξανά στον εαυτό της. Κι αν έχει πολλά όνειρα, να τα κυνηγήσει. Όχι γιατί είναι εύκολο, αλλά γιατί είναι δικά της.
Επιστρέφε στον εαυτό σου. Εκεί είναι όλη η δύναμή σου.
Instagram Page: @d.kaviri
Youtube Page: https://www.youtube.com/@dkaviri