Στις αρχές του 20ού αιώνα, πολύ πριν την τηλεόραση και τα social media, ο κόσμος είχε μόνο ένα θέαμα ικανό να τον αφήσει άφωνο: το ταξιδιωτικό τσίρκο. Ημέρες πριν την παράσταση, οι πόλεις πλημμύριζαν από άμαξες, ζώα, μουσικές και χρώματα. Κάθε χωριό σταματούσε τη ζωή του για να δει τους ανθρώπους που «περπατούσαν στα σύννεφα» και ζούσαν έξω από κάθε νόμο, κοινωνικό ή φυσικό.
Και τότε — μέσα στη σκόνη και τις λάμψεις — εμφανίστηκαν οι γυναίκες.
Οι γυναίκες του τσίρκου: όταν το “εύθραυστο” έγινε συνώνυμο του “ατρόμητου”
Στον κόσμο της αυστηρής Βικτωριανής ηθικής, όπου οι γυναίκες έπρεπε να είναι ήσυχες, ευγενικές και αόρατες, οι ακροβάτισσες του τσίρκου έκαναν κάτι αδιανόητο:
χρησιμοποίησαν το σώμα τους ως τέχνη και δύναμη.
Ιστορικός Janet M. Davis σημειώνει: «Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες περιορίζονταν στα σπίτια τους, οι γυναίκες του τσίρκου έγιναν σύμβολα ελευθερίας, μυϊκής δύναμης και θάρρους.» Ήταν όμορφες αλλά και επικίνδυνες. Φορούσαν κορμάκια, όχι κορσέδες. Και κάθε τους άλμα ήταν μια επανάσταση εν κινήσει.
View this post on Instagram
Lillian Leitzel – Η γυναίκα που χόρευε με τον κίνδυνο
Η Lillian Leitzel, κόρη τσεχικής οικογένειας τσιρκολάνων, έγινε η απόλυτη σταρ των Ringling Brothers. Η παράστασή της ήταν καθαρή πρόκληση στον θάνατο:
δεμένη με το ένα χέρι, περιστρεφόταν εκατοντάδες φορές στον αέρα, αποσπώντας ζητωκραυγές — και ώμους εξαρθρωμένους.
«Ένας ακροβάτης που αρχίζει να σκέφτεται τον φόβο, έχει τελειώσει», έλεγε.
Κέρδιζε ως και 500 δολάρια την εβδομάδα — ποσό που την έκανε πλουσιότερη από τους περισσότερους άνδρες καλλιτέχνες της εποχής. Το 1931, στη Δανία, το σκοινί της έσπασε. Η Lillian έπεσε από 6 μέτρα και πέθανε την επόμενη μέρα. Έμεινε στην ιστορία ως η γυναίκα που δεν φοβήθηκε ποτέ να πετάξει.
Mabel Stark – Η γυναίκα που κοιμόταν με τίγρεις
Η Mabel Stark δεν ήταν ακροβάτισσα, αλλά κάτι πιο απίστευτο: η πρώτη γυναίκα εκπαιδεύτρια άγριων θηρίων στην Αμερική. Ξεκίνησε ως νοσοκόμα και κατέληξε να παλεύει μέσα σε κλουβιά με δεκαοχτώ τίγρεις. «Το μυστικό είναι η φωνή», έλεγε. «Αν αφήσεις τον φόβο να φανεί στον τόνο σου, είσαι χαμένη.» Οι εφημερίδες την λάτρευαν — το κοινό τη φοβόταν και τη λάτρευε ταυτόχρονα. Έκανε 378 ράμματα από επίθεση τίγρης, αλλά γύρισε ξανά στην αρένα λίγες εβδομάδες μετά. Το τέλος της ήταν τραγικό: όταν έχασε τη δουλειά της στα γηρατειά, και μία τίγρης της σκοτώθηκε, δεν άντεξε άλλο. Έγραψε ιστορία, αλλά πλήρωσε το τίμημα της απόλυτης αφοσίωσης.
View this post on Instagram
May Wirth – Το κορίτσι που πετούσε από άλογο σε άλογο
Η May Wirth, ορφανή από την Αυστραλία, έγινε η “World’s Greatest Rider” πριν κλείσει τα 20. Οι ακροβατικές της ιππασίες ξεπερνούσαν τη φαντασία —
πήδαγε από άλογο σε άλογο κάνοντας σάλτο στον αέρα, πάντα με ένα χαμόγελο και έναν τεράστιο φιόγκο στα μαλλιά. Όταν έπεσε το 1913 και σέρνονταν από το άλογό της, το κοινό ούρλιαξε. Αλλά σηκώθηκε, ανέβηκε ξανά και τελείωσε το νούμερο όρθια. Η ίδια έλεγε: «Ένα λάθος δεν σε ορίζει. Η προσπάθεια να το διορθώσεις — ναι.»
Οι αληθινές “Wonder Women” πριν την εποχή των υπερηρώων
Οι γυναίκες του τσίρκου ήταν κάτι παραπάνω από καλλιτέχνιδες. Ήταν φεμινίστριες με σπινθηροβόλα μάτια και πληγιασμένα χέρια. Ζούσαν χωρίς κανόνες, ταξίδευαν χωρίς συνοδεία, και κέρδιζαν χρήματα — και ελευθερία — σε μια εποχή που οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούσαν ούτε να ψηφίσουν. Κάθε τους σάλτο ήταν ένα “όχι” στους περιορισμούς. Κάθε τους εμφάνιση, μια νίκη απέναντι στην προκατάληψη.
Η λάμψη των προβολέων του τσίρκου έχει σβήσει πλεόν, αλλά η κληρονομιά αυτών των γυναικών μένει ζωντανή: στις αθλήτριες, στις καλλιτέχνιδες, στις γυναίκες που τολμούν να “πηδήξουν” στο άγνωστο χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Γιατί εκείνες, πριν από 100 χρόνια, απέδειξαν κάτι που ακόμα ισχύει σήμερα: Όταν μια γυναίκα τολμά να πετάξει, ο κόσμος κοιτάζει — και αλλάζει!
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
