
Ένας χρόνος μετά την πιο αμφιλεγόμενη απονομή των Ολυμπιακών του Παρισιού, η Jordan Chiles επιστρέφει με λόγια που σπάνε κόκαλα.
Ένα χρόνο πριν, η Jordan Chiles ζούσε τη στιγμή που κάθε αθλήτρια ονειρεύεται: σκαρφάλωσε στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, με το χάλκινο μετάλλιο του εδάφους να κρέμεται στο λαιμό της. Όμως αυτή η στιγμή δεν κράτησε πολύ. Μια ένσταση, μια χρονοκαθυστέρηση τεσσάρων δευτερολέπτων, κι ένα νομικό σίριαλ που ακόμη δεν έχει τελειώσει — με τη Chiles να δίνει πλέον μάχη όχι σε κάποια μπάρα ή δοκό, αλλά στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Στις 5 Αυγούστου 2025, με αφορμή την επέτειο από εκείνη τη μεγάλη (και πικρή) μέρα, η Chiles ανέβασε ένα συγκινητικό ποστ στο Instagram:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Ένα χρόνο πριν, βγήκα από το γήπεδο στο Παρίσι με ένα χάλκινο μετάλλιο – και με μαθήματα ζωής που θα με ακολουθούν για πάντα… Τα δύσκολα σε μαθαίνουν ποια είσαι. Κάθε πισωγύρισμα, κάθε απογοήτευση με έσπρωξε πιο βαθιά μέσα μου. Μου έδειξε από τι είμαι φτιαγμένη. Μου έδειξε και ποιοι είναι δίπλα μου.”
Και έκλεισε το ποστ με έναν στίχο:
“Ακόμα εδώ. Ακόμα παλεύω. Ακόμα εκείνη η κοπέλα.”
Όλα ξεκίνησαν στον τελικό εδάφους, όταν η Chiles κατετάγη αρχικά πέμπτη. Ο προπονητής της, Cecile Landi, έκανε ένσταση για το σκορ δυσκολίας — κι αυτό της χάρισε 0,1 βαθμούς παραπάνω, που την εκτόξευσαν στην τρίτη θέση. Όμως η Ρουμανία κατέθεσε προσφυγή στο CAS, υποστηρίζοντας ότι η ένσταση κατατέθηκε εκτός του ορίου του ενός λεπτού, και μάλιστα με καθυστέρηση τεσσάρων δευτερολέπτων.
Το CAS δέχτηκε την προσφυγή, και το χάλκινο πέρασε στην Ana Barbosu. Όμως, ντοκουμέντα από τα παρασκήνια της σειράς “Simone Biles: Rising” φάνηκαν να δείχνουν ότι η ένσταση έγινε εντός χρόνου, αναζωπυρώνοντας τη νομική μάχη. Η Chiles προσέφυγε στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Ελβετίας — και η υπόθεση ακόμα εκκρεμεί.
Για την ίδια, όμως, η υπόθεση έχει ξεφύγει από τα στενά όρια του αθλητισμού. Μιλώντας στο Forbes Power Women’s Summit τον Σεπτέμβριο του 2024, δήλωσε:
“Δεν έχει να κάνει πια με το μετάλλιο. Έχει να κάνει με την ψυχική μου ηρεμία. Με τη δικαιοσύνη.”
Και καθώς το μέλλον του μεταλλίου παραμένει θολό, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η Jordan Chiles δεν παραιτείται. Ούτε από τη μάχη, ούτε από τον εαυτό της.=