Η τραγωδία στα Τέμπη, με 57 ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους και τις αιτίες να είναι πιο βαθιές από αυτές που πολλοί θα ήθελαν να μας πείσουν, απέκτησε ξανά μια υπερέκθεση στα media, τα οποία ασχολούνται με κάθε πιθανή λεπτομέρεια του δυστυχήματος. Επόμενο είναι, μερικά παιδιά να ακούσουν, να μάθουν και να αναρωτηθούν γι’ αυτό. Και ο ρόλος του γονέα είναι πολύ σημαντικός, αφού είναι αυτός που θα πρέπει να εξηγήσει τι συνέβη. Πως λοιπόν να μιλήσει ένας γονέας στο παιδί του για μια τέτοια τραγωδία;
Θα πρέπει οι γονείς αρχικά να φιλτράρουν τις πληροφορίες σχετικά με το συμβάν και να τις παρουσιάσουν στο παιδί με έναν τρόπο ώστε να τις καταλάβει και να τις χειριστεί με έναν υγιή τρόπο.
Αρχικά θα πρέπει να το ρωτήσουν τι ακριβώς έχει ακούσει γι’ αυτό. Τα περισσότερα παιδιά όπως είπαμε και πιο πάνω, θα έχουν ακούσει κάτι γι’ αυτό, ανεξαρτήτως ηλικίας. Αφού σας απαντήσουν, πείτε τους να σας πουν τι ερωτήσεις έχουν αλλά και πως αισθάνονται γι’ αυτό που συνέβη.
Τα μεγαλύτερα παιδιά ή οι έφηβοι, ίσως κάνουν περισσότερες ερωτήσεις. Μπορεί να ζητήσουν για περαιτέρω πληροφορίες, που θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν τι έχει συμβεί. Αλλά ανεξαρτήτως της ηλικίας του παιδιού σας, ο διάλογος καλό θα ήταν να είναι ευθύς και άμεσος.
Γενικά, είναι καλό να μοιράζεστε βασικές πληροφορίες με τα παιδιά και όχι περιγραφικές ή περιττές πληροφορίες για της τραγικές συνθήκες. Τα παιδιά και οι ενήλικες θέλουν να καταλαβαίνουν αρκετά ώστε να ξέρουν τι συμβαίνει. Θα πρέπει να αποφεύγονται οι πολλές πληροφορίες και οι εικόνες. Κρατήστε τα μακριά από επαναλαμβανόμενες εικόνες ή ακούσματα, από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, ή τα social media.
Τα παιδιά σε γενικές γραμμές θα ακολουθήσουν τις καλές συμβουλές αλλά πρέπει να τους δώσετε κάποιο περιθώριο για να λάβουν αποφάσεις, για το είναι έτοιμοι να αποδεχθούν, Τα περισσότερα παιδιά θα έχουν πρόσβαση στις ειδήσεις και εικόνες μέσω των social media και του διαδικτύου, από το κινητό τους τηλέφωνο. Πρέπει να γνωρίζετε τι υπάρχει εκεί έξω και να κάνετε βήματα εκ των προτέρων για να μιλήσετε στα παιδιά για το τι μπορεί να ακούσουν ή να δουν.
Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα και πολύ μικρά παιδιά, θ ακούσουν για τραγωδίες όπως αυτή. Θα ήταν καλύτερα να ακούσουν κάτι από τον γονέα, και όχι από ένα άλλο παιδί ή τα media. Ακόμα και το πιο μικρό σε ηλικία παιδί θέλει ακριβείς πληροφορίες, και όχι ασάφειες. Αν πείτε ότι κάτι συνέβη μακριά και κάποιοι άνθρωποι έπαθαν κακό, τότε δεν θα το βοηθήσετε καθώς τα ερωτήματα θα παραμείνουν για τι πραγματικά συνέβη. Τα παιδιά μπορεί να μην καταλάβουν γιατί αυτό είναι διαφορετικό από περιστατικά με ανθρώπους που παθαίνουν κακό καθημερινά και γιατί λέγονται τόσα πολλά γι’ αυτό. Αυτό που πρέπει να πει ο γονέας είναι ότι καταλαβαίνουν αν αυτά τα πράγματα ενοχλούν τα παιδιά και ότι είναι εδώ για να τα υποστηρίξουν.
Υπάρχουν μερικά σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας έχει δυσκολία ώστε να το κατανοήσει και το αποδεχθεί, όπως:
Προβλήματα στον ύπνο: Προσέξτε αν έχουν δυσκολία, στον ύπνο, αν μένουν ξύπνια ή αν βλέπουν εφιάλτες.
Αλλαγές στη συμπεριφορά: Μπορεί να προσέξετε ότι το παιδί σας δεν τρώει ή τρώει λιγότερο από ότι συνήθως. Αναζητήστε σημάδια αλλαγής συμπεριφοράς, όπως ξαφνική υπερβολική ανωριμότητα, έλλειψη υπομονής, απαιτητικότητας ή εκνευρισμού.
Συναισθηματικά προβλήματα: Τα παιδιά μπορεί να βιώσουν αδικαιολόγητη θλίψη, κατάθλιψη, άγχος ή φόβους.
Σωματικά θέματα: Τα παιδιά μπορεί να παραπονιούνται ότι αισθάνονται κουρασμένα, έχουν πονοκέφαλο ή στομαχόπονο ή γενικά να αισθάνονται αδιαθεσία.
Μην περιμένετε συμπτώματα. Τα παιδιά συχνά κάνουν καλή δουλειά κρύβοντας την αγωνία τους. Ξεκινήστε τη συζήτηση νωρίς και συνεχίστε τον διάλογο.
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
