Σίγουρα είδες τις φωτογραφίες αυτές τις μέρες στα social media. Είδαμε γυναίκες με μίνι φούστες στο Αφγανιστάν των δεκαετιών 60 -70, ανθρώπους που ζούσαν ειρηνικά μια ανέμελη και ευτυχισμένη ζωή, με τα αγόρια και τα κορίτσια να έχουν ίσα δικαιώματα στην μόρφωση όπως στη δυτική κοινωνία - και η χώρα ήταν ήταν επί αρκετά χρόνια μια χώρα σταθερότητας.
Οι φωτογραφίες από την οικογένεια του Αμερικανού καθηγητή του πανεπιστημίου της Αριζόνα, Bill Podlich, ο οποίος έζησε για δύο χρόνια στην Καμπούλ από το 1967 ως το 1968 δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα.
Για τους Αφγανούς, αυτές οι εικόνες ήταν πάντα ένας σημαντικός τρόπος να θυμούνται ένα παρελθόν, όταν το μέλλον που έμοιαζε ήταν ελπιδοφόρο. Στις φωτογραφίες, το Αφγανιστάν εμφανίζεται σε μια πορεία προς ένα μέλλον νεωτερικότητας, κοσμικότητας και ανάπτυξης, ένα μονοπάτι που διακόπηκε από την επανάσταση, τον πόλεμο, την καταστολή και την κατοχή.
Αυτές οι φωτογραφίες θα είναι πάντα ένας τρόπος να εξετάσουμε ένα εναλλακτικό μέλλον, πώς θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, αν δεν υπήρχαν οι ξένες επεμβάσεις, οι πόλεμοι, ο θρίαμβος των Ταλιμπάν κ.ο.κ.
Δεδομένων των μυριάδων προβλημάτων που αντιμετωπίζει το σύγχρονο Αφγανιστάν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για πολλούς Αφγανούς αυτά τα φωτογραφικά ντοκουμέντα προσφέρουν μια αίσθηση υπερηφάνειας και ελπίδας.
Αυτό δεν αφορά μόνο τη νοσταλγία αλλά είναι και ένας τρόπος να θυμόμαστε ότι το Αφγανιστάν φιλοξένησε στις καρδιές των ανθρώπων όνειρα για ένα καλύτερο αύριο κατά το παρελθόν.
Μάλιστα οι εικόνες αυτών των γυναικών αποτέλεσαν και... διαπραγματευτικό χαρτί στην πολιτική! Δεν είναι η πρώτη φορά που τα αφγανικά γυναικεία ρούχα χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την Αμερικανική δύναμη στο Αφγανιστάν.
Το 2017 ο αντιστράτηγος Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακ Μάστερ, έδειξε αυτές τις φωτογραφίες στον πρόεδρο Τραμπ προκειμένου να τον πείσει να διατηρήσει και να ενισχύσει τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής στην περιοχή - και τότε, τα social media γέμισαν από αυτές τις εικόνες.
Μάθε όμως κι αυτό για αυτή την μοναδική εποχή.
Το 1979 - στο τέλος της «Χρυσής Εποχής» του Αφγανιστάν - μόνο το 18% των Αφγανών είχαν πάει σχολείο - και το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν μόλις πάνω από 40, πράγμα που σημαίνει ότι οι μισοί Αφγανοί πέθαναν πριν από αυτήν την ηλικία.
Η μέση Αφγανή σίγουρα δεν φορούσε μίνι φούστες και φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Καμπούλ, ούτε έκανε διακοπές με μοντέρνα ρούχα στα βουνά με εισαγόμενα αυτοκίνητα. Αυτή ήταν μια πολύ μικρή αστική ελίτ και τμήμα της κοινωνίας της μεσαίας τάξης που εμφανίζεται στις εικόνες της Καμπούλ τη δεκαετία του 1970 και δεν αντανακλούσε τις συνθήκες της πλειοψηφίας των Αφγανών.
Συζητώντας τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν, καθώς και τη φωτογραφία των Αφγανών γυναικών με μίνι φούστες, η Διεθνής Αμνηστία λέει: «Μέχρι τη σύγκρουση της δεκαετίας του 1970, ο 20oς αιώνας είχε σημειώσει σχετικά σταθερή πρόοδο για τα δικαιώματα των γυναικών στη χώρα ... Αλλά κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος και της σοβιετικής κατοχής τη δεκαετία του 1970, μέσω εμφύλιων συγκρούσεων μεταξύ ομάδων Μουτζαχεντίν και κυβερνητικών δυνάμεων στη δεκαετία του '80 και του '90, και στη συνέχεια υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν καταστράφηκαν ολοένα και περισσότερο».
Η δημοσιογράφος Rossalyn Warren, το 2017, στον Guardian ανέφερε: "Οι Αφγανές γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ορισμένες γυναίκες υποβάλλονται σε «τεστ παρθενίας» για να διαπιστωθεί εάν είναι ένοχες για «ηθικά εγκλήματα». Παρόλο που οι Αφγανές γυναίκες κερδίζουν το δικό τους κομμάτι στη πίτα όσον αφορά την προώθηση των δικών τους δικαιωμάτων και τη συμμετοχή τους στην πολιτική, αποκλείονται επίσης από τη συμμετοχή τους στις ειρηνευτικές συνομιλίες της χώρας, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό τώρα καθώς ο αριθμός των γυναικών θυμάτων στο Αφγανιστάν ανέβηκε κατά 23% από το 2016".
Eνα Αφγανιστάν χωρίς μπούρκα για την ελίτ είναι ένα Αφγανιστάν όπου όλα είναι καλά και δωρεάν; Όχι. Δεν ήταν έτσι. Γιατί η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν εξίσου καταπιεσμένη και οι γυναίκες δεν ήταν ελεύθερες.
Ο Μοχάμαντ Καγιούμι, ο οποίος δημοσίευσε ένα βιβλίο με παλιές φωτογραφίες δήλωσε: «Η ανάμνηση του ελπιδοφόρου παρελθόντος του Αφγανιστάν κάνει τη σημερινή του δυστυχία να φαίνεται πιο τραγική. Θέλω να δείξω στη σημερινή νεολαία του Αφγανιστάν πώς έζησαν πραγματικά οι γονείς και οι παππούδες τους».
Φυσικά, η επικράτηση των Ταλιμπάν είναι η επιστροφή στο σκοτάδι, στη βία και στη φυλακή μιας καθημερινότητας που κανείς δεν θέλει. Και αυτό το ξέρουν καλά και οι γυναίκες και οι άντρες...
Ακολουθήστε το Pink.gr στο 
Ακολουθήστε το Pink.gr και στο Instagram
