
Για την απόφασή της να αποκτήσει παιδί στα 54 της, μίλησε η Άριελ Κωνσταντινίδη περιγράφοντας τη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης με δανεικό ωάριο και δότη σπέρματος.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο διαδικτυακό vidcast της Δάφνης Καραβοκύρη, η ηθοποιός αναφέρθηκε εκτενώς στην τρίτη της εγκυμοσύνη, ενώ μίλησε και για τη μητέρα της.
Αρχικά, δεν δίστασε να αναφερθεί ανοιχτά στη διαδικασία που ακολούθησε για να φέρει στον κόσμο το τρίτο της παιδί, αποκαλύπτοντας: «Γέλασα με τους τίτλους "η 53χρονη". Έμεινα έγκυος με δανεικό ωάριο και δότη σπέρματος. Δεν θα το διακινδύνευα σε τίποτα». Μιλώντας για την προσωπική της απόφαση, υπογράμμισε: «Πρώτα από όλα εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να πάρω ορμόνες ή κάτι εκβιαστικά, για λόγους ευνόητους. Είναι πολύ προσωπικός δρόμος».
Η Άριελ Κωνσταντινίδη αποκάλυψε επίσης λεπτομέρειες από την οικογενειακή της ζωή και τις δυσκολίες που βίωσε μεγαλώνοντας: «Ήμουν το παιδί, ο σύντροφος και ο μπαμπάς της μαμάς μου. Ήμουν 5μιση μηνών όταν είπα στη μαμά μου ότι ήμουν έγκυος πρώτη φορά. Φοβόμουν για εκείνη». Τέλος, αναφέρθηκε και στη σχέση με τη μητέρα της, καθώς και στην αντίδραση της στην επιτυχία της: «Όταν έκανα επιτυχία η μαμά μου αρρώσταινε, πάθαινε υστερία».
Άριελ Κωνσταντινίδη: «Αποφάσισα να κάνω μόνη μου παιδί, θα βρούμε τον «μπαμπά» στην πορεία»
Για την έντονη επιθυμία που είχε να γίνει μητέρα είχε μιλήσει η Άριελ Κωνσταντινίδη, σε συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή «Στούντιο 4» τον Απρίλιο. Η 53χρονη ηθοποιός είχε αναφέρει τότε πως δεν θέλει να την ενώνει ένα παιδί με τον σύντροφό της «αναγκαστικά», ούτε θέλει να νιώσει εκείνο το βάρος ότι «η μαμά και ο μπαμπάς πρέπει να είναι καλά και ευτυχισμένοι». Όπως είχε πει, θέλει να χαράξει τη δική της πορεία με το παιδί της και αν μελλοντικά βρεθεί κάποιος άντρας που θέλει από μόνος του να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, τότε είναι θετική.
Πιο συγκεκριμένα είχε δηλώσει: «Δεν έχω καμία σχέση, είμαι μόνη μου. Πιστεύω στο ρόλο του πατέρα και θέλω έναν άντρα που θα είναι συνειδητά σε αυτό και η δική μας σχέση θα είναι πάντα αυτή που θα είναι, όσο πάει. Δεν ήθελα το παιδί αυτό να είναι το παιδί που μας ενώνει και που θα μας κάνει να "πρέπει" να είμαστε μαζί. Μπορεί να είμαστε καλά, μπορεί και όχι. Το παιδί όμως, δεν θα είναι εκεί στη σέντρα. Ποιον μπαμπά; Δεν έχει μπαμπά το παιδί, θα τον βρούμε στην πορεία. Θα βρούμε κάποιον που θα έχει αυτόν τον ρόλο συνειδητά».