Ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσουμε το jet lag είναι να σκεφτόμαστε πως έχουμε μέσα μας ένα ρολόι σώματος με ένα εκκρεμές που κουνιέται εμπρός και πίσω ανάμεσα στον "ύπνο" και "στον ξύπνιο".
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ξύπνιοι όταν έξω υπάρχει φως και να νυστάζουν όταν έξω υπάρχει σκοτάδι - έτσι το σώμα τους έχει μάθει να κοιμάται και να ξυπνά σχεδόν αυτόματα.
Η ταλάντευση του εσωτερικού μας... εκκρεμούς μπορεί να διακοπεί όταν οι άνθρωποι ταξιδεύουν ή αν οι άνθρωποι έχουν αλλοπρόσαλα χρονοδιαγράμματα ύπνου (όπως στην περίπτωση κάποιου που κάνει νυχτερινές δουλειές). Το φυσικό μοτίβο του σώματος είναι εντελώς μπερδεμένο αφού πια τίποτα δεν ισχύει, και οι ώρες που υπαγορεύουν την ώρα του φαγητού, του ύπνου δεν αντιστοιχούν πλέον ούτε στο περιβάλλον ούτε το ένα στο άλλο. Στο βαθμό που το σώμα δεν μπορεί αμέσως, να ευθυγραμμιστεί εκ νέου με αυτούς τους ρυθμούς, αυτό είναι το jet lag.
Η κατάσταση του μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες, έως ότου κάποιος να προσαρμοστεί πλήρως στη νέα ζώνη ώρας. Μια (ιατρικώς) προτεινόμενη κατευθυντήρια γραμμή για ένα ποσοστό ανάκτησής της, είναι: μία ημέρα, ανά ζώνη ώρας που έχει διασχίσει.