ENTERTAINMENT

Η θρυλική κόντρα δύο τεραστίων icons της μόδας: Αυτός συντηρητικός κι εκείνη πρωτοπόρα

Μια από τις μεγαλύτερες fashion έχθρες του περασμένου αιώνα
Γράφει η ΔΑΦΝΗ ΤΣΑΡΤΣΑΡΟΥ
Η θρυλική κόντρα δύο τεραστίων icons της μόδας: Αυτός συντηρητικός κι εκείνη πρωτοπόρα
Nextweb Studio

Υπάρχουν διάφορες κόντρες στον κόσμο της μόδας, μεταξύ σχεδιαστών, μοντέλων, κλπ, αλλά κανένας δε δημιουργούσε έχθρες με τέτοια ... επιτυχία, όσο η Coco Chanel!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η μεγαλύτερη κόντρα της ήταν με την Elsa Schiaparelli, μια Ιταλίδα σχεδιάστρια που, μαζί με τη Chanel, ήταν μια από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες στον χώρο της μόδας μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.

Η Chanel αρνούμενη να αναφερθεί στην Schiaparelli με το όνομά της, φέρεται να την είχε αποκαλέσει «την Ιταλίδα καλλιτέχνιδα που φτιάχνει ρούχα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αλλά η Schiaparelli δεν ήταν η μόνη που βρέθηκε στο στόχαστρο της Chanel. Το ίδιο συνέβη και με τον Christian Dior, έναν γίγαντα της σκηνής της μόδας του 20ου αιώνα.

Η Chanel, από την άλλη, έμεινε ασυγκίνητη από τη μόδα του Dior και δήλωσε: «Κοίτα πόσο γελοίες είναι αυτές οι γυναίκες που φορούν ρούχα από έναν άντρα που δε γνωρίζει γυναίκες, δεν είχε ποτέ και ονειρεύεται να γίνει μία από αυτές». 

Ο Dior έκανε αίσθηση στο χώρο της μόδας το 1947, αποκαλύπτοντας την πρώτη του συλλογή ραπτικής στο Παρίσι. Ονομάστηκε Corolle ως μια αναφορά στα πέταλα σε σχήμα καμπάνας ορισμένων λουλουδιών που αποτυπώνονταν στο σχήμα των φουστών του. Η συλλογή του ήταν ένα masterclass σε δομημένες σιλουέτες, γεμισμένους γοφούς, σφιχτή μέση και layerings από τούλι, ταφτά και μεταξωτή οργάντζα, όλα εμπνευσμένα από την αγάπη του Dior για την Belle Epoque.

Δεν ήταν απαραίτητα τα πιο εύκολα ρούχα – μερικά από τα βραδινά του φορέματα ζύγιζαν έως και 27 κιλά – ενώ η συλλογή ήταν μια απόρριψη της ρεαλιστικής πορείας στη γυναικεία ραπτική που λάμβανε χώρα τα τελευταία 20 χρόνια και έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η ένδυση γινόταν με δελτίο. Ο Dior δεν ενδιαφερόταν για την πραγματικότητα, αλλά τα όνειρα και τη γοητεία.

Η Chanel, από την άλλη, έμεινε ασυγκίνητη από τη μόδα του Dior και δήλωσε: «Κοίτα πόσο γελοίες είναι αυτές οι γυναίκες που φορούν ρούχα από έναν άντρα που δε γνωρίζει γυναίκες, δεν είχε ποτέ και ονειρεύεται να γίνει μία από αυτές». Και δεν σταμάτησε εκεί. Σε διάφορες στιγμές αναφέρεται ότι είπε: «Ο Dior δεν ντύνει γυναίκες. Τις ταπετσαρίζει» και ότι μια γυναίκα καθισμένη με φόρεμα Dior έμοιαζε με «παλιά πολυθρόνα». Τον κατηγόρησε ότι έσυρε τις γυναίκες πίσω στα ιδανικά της θηλυκότητας του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες ήταν αντικείμενα που έπρεπε να θαυμάζουν οι άνδρες.

Ο ίδιος ο Dior το είδε μάλλον διαφορετικά, φυσικά, λέγοντας: «Βλέπω τη δουλειά μου ως εφήμερη αρχιτεκτονική, αφιερωμένη στην ομορφιά του γυναικείου σώματος». Αλλά η Chanel ήταν τόσο φορτισμένη από την πολυτελή, περίτεχνη εμφάνιση του Dior που το 1954, σε ηλικία 71 ετών, βγήκε στη σύνταξη.

Στις ΗΠΑ, πολλές γυναίκες συμφώνησαν με την άποψη της Chanel και όταν ο Dior τις επισκέφθηκε το φθινόπωρο του 1947, αντιμετώπισε διαδηλωτές που ανέμιζαν πλακάτ που τον προέτρεπαν να πάει σπίτι και ... χειρότερα. Ήταν τέτοια η οργή που το περιοδικό Time διεξήγαγε μια έρευνα ρωτώντας, «είσαι υπέρ ή κατά του New Look;»

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η Chanel ήταν τόσο παθιασμένη στην αντιπάθειά της για την αισθητική του Dior, αφού σε τελική ανάλυση, αντιπροσώπευε το εντελώς αντίθετο από όλα όσα αντιπροσώπευε η δουλειά της. Έβλεπε τη διακριτική κομψότητα και της άρεσε να προσθέτει αντρικές λεπτομέρειες στα σχέδιά της γιατί, όπως υποστήριξε, ενδυνάμωσε τις γυναίκες. Παράτησε τους κορσέδες και δανείστηκε πολλά από ανδρικά και αθλητικά. Το γνωστό φόρεμα τύπου flapper της δεκαετίας του 1920 οφείλει πολλά στη Chanel. Αργότερα στη δεκαετία, έφερε επανάσταση στο μικρό μαύρο φόρεμα, που περιγράφεται από το περιοδικό Vogue ως «Chanel's Ford» σύμφωνα με το εξαιρετικά δημοφιλές μοντέλο Motor T της εταιρείας αυτοκινήτων. Πάνω από όλα, τα ρούχα της έμοιαζαν δημοκρατικά – προσβάσιμα σε γυναίκες όλων των κοινωνικών στρωμάτων και, κυρίως, άνετα στη χρήση.

x

Ο Dior δεν ήταν ο μόνος άνδρας σχεδιαστής εκείνη την εποχή που ένιωσε το μαστίγιο της γλώσσας της Chanel. Πίστευε, επίσης, ότι ο Cristóbal Balenciaga ήταν εξίσου ένοχος και αναφέρθηκε στη δουλειά του ως «παράλογα σχέδια». Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τον θάνατό της τον Ιανουάριο του 1971. Η νεκρική πομπή της σταμάτησε την κυκλοφορία καθώς εκατοντάδες πενθούντες βγήκαν για να αποτίσουν τα σέβη τους

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα Θέματα Entertainment
12 / position1: 149 / position2: 510
× PINK.GR
ΑΡΧΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
GET CONNECTED
Nextweb